⇚ На страницу книги

Читать Казахские пословицы и поговорки с переводом

Шрифт
Интервал

Составитель Павел Рассохин


ISBN 978-5-4493-9030-1

Создано в интеллектуальной издательской системе Ridero

А

Ағайынның алтын сарайынан ананың жыртық лашығы артық

– Дырявый шалаш матери лучше, чем золотой дворец родичей.

Ағаш тамырымен, адам досымен мықты

– Дерево крепко корнями, человек – друзьями.


Ағын судың арамдығы жоқ – В проточной воде грязь не держится.

Адам сөзінен жазады, сиыр мүйізінен жазады

Корова страдает из-за рогов, человек – из-за своих слов.


Адамды еңбек көркейтеді — Труд красит человека.

Адамды тарлық шынықтырады, адамгершілікті барлық ұмыттырады

– Нужда закаляет, богатство о человечности забывает.

Адамның көңілі бір атым насыбайдан қалады

– Бывает, что друзья расходятся из-за щепотки насыбая.

Адасқанға – жұлдыз айдай, карны ашқанға – көже майдай

– Когда заблудишься, звезды луной кажутся; а проголодаешься и лапша маслом кажется.

Адасқанның айыбы жоқ, қайтып үйірін тапқан соң

– Не велико заблуждение, коль назад нашел дорогу к своим.

Адатықтан ұдкен ат жоқ, наннан ұлкен ас жоқ

– Самое святое имя – человек, самая свята пища – хлеб


Ажал ажарға қарамайды– Смерть на лица не смотрит.

Аз жұмысты қиынсыңсаң, көп жұмысқатап боларсың

– Будешь выбирать легкую работу, трудная достанется.

Аз қайғыны ас басады, көп қайғыны дос басады

– Малая печаль за едой забывается, большая – за беседой с другом.


Аз сөйлесең де саз сөйле – Говори редко, но метко.


Азғын денеге ауру үйір – Истощенному телу все болезни товарищи.

Аздің азаншысы болғанша, көптің қазаншысы бол

– Чем десятком людей руководить, лучше для сотни людей кашу варить.


Ай бетінде де дақ бар — И на луне есть пятна.

Ай көрмесең туысың жат, жыл көрмесең жолдасың жат

– Если месяц с родственниками не видишься, становятся чужими,

если год с друзьями не видишься, становятся чужими


Айлалы батыр алдырмас – Ловкого батыра силой не возьмешь.


Айна айна емес, халық айна – Зеркало правды – народ.

Айран ұйытса, іріткен, тері илесе, шіріткен

– Взялся простоквашу ставить – молоко прокисло, взялся кожу дубить – шкуру сгноил.


Айтуға оңай, істеуге қиын – Легко сказать, да трудно сделать.

Айырылмастай досыңа қайырылмастай сөз айтпа

– Другу неразлучному не говори слов разлучающих.

Ақша ашпайтын құлып жоқ

– Нет такого замка, который бы против денег устоял.

Ақша кетуге тырысады, есеп ұстауға тырысады

– Деньги стараются уплыть, а счет старается их удержать.


Ақша тиыннан құралады – Копейка рубль бережет.


Ақшада көз жоқ — У денег нет глаз.

Ақыл тозбайтын тон, білім таусылмайтын көл

– Ум – шуба, которая не изнашивается, знания —неисчерпаемое озеро.

Ақылдан асар амал жоқ, батылдар алмас қамал жоқ

– Нет хитрости, которой ум бы не разгадал; нет крепости, которой смелый бы не взял.

Ақылды арын қорғайды, сараң малын қорғайды

– Умный честь свою оберегает, скупой скот свой оберегает.

Ақылды көргенін айтады, ақмақ ішкенін айтады

– Мудрец рассказывает, что повидать успел, глупец рассказывает, что и когда он ел.

Ақымақ күлкіге тоймайды, жалқау ұйқыға тоймайды

– Дурень смеется постоянно, а лодырь спит непрестанно.

Ақынның тілі қылыштан өткір, қылдан нәзік

– Слово акына острее клинка и нежнее волоска.

Аман болса бұл басым, тағы шығар бұл шашым

– Была бы голова цела, а волосы сами отрастут.


Алаған қолым береген – Рука, умеющая брать, умеет и сама давать.