⇚ На страницу книги

Читать Күңелемнең иләс-миләс чагы…

Шрифт
Интервал

Автор сүзе

Сәлам, дусларым. Мин, Дилбәр Исраева, сезгә үземнең иҗат җимешемне – беренче шигырьләр җыентыгымны тәкъдим итәм. Әйдәгез, башта танышып үтик.

Мин 1993 елның 9 апрелендә Башкортостанның Тәтешле районы Чургылды авылында туганмын. Әтием – Илдар, әнием – Рәйфәнә, һөнәрләре буенча икесе дә укытучылар. Сеңлем Алия белән матур, тату гаиләдә үстек. Мәктәптән соң Башкорт дәүләт университетының Нефтекамда филиалында икътисадчы һөнәрен үзләштердем. Аннары 2 ел Ижау шәһәрендә банкта эшләдем. Иҗатымның чәчкә аткан вакыты да нәкъ шул елларга туры килә. Аңа тиклем дә бераз шигырьләр яза идем, әмма аларны кешеләргә күрсәтергә ояла идем. Ә инде 2017 елны Ижаудагы "Татар кызы" конкурсында катнашканда, үземнең иҗат җимешләремне социаль челтәрләрдә куя башладым. Икетуган апам Эльмира Нигмәтҗанның киңәшләре, интернеттагы дусларымның уңай комментарийлары, шигырьләремнең Удмуртиянең Яңарыш газетасында басыла башлавы -болар миңа канат куйды, яңадан иҗат итәргә илһам бирде. Шул ук елларда шигырьләрем җыр буларак та яңгырады.

2018 елда кияүгә чыктым, Нефтекама шәһәренә күченеп кайттым. 2019 елны игезәк балаларыбыз туды. Хәзерге көндә тормыш иптәшем Илнур белән 3 бала тәрбиялибез: игезәкләр Арыслан, Нәргизә, һәм кечкенә улыбыз Чингиз. Кияүгә чыгып балалар тапкач, иҗатым да яңа борылыш алды дип саныйм, хәзер шигырьләр сирәгрәк туса да, алар элеккеге кебек самими түгел, тирәнрәк мәгънәле, минемчә.

Бу җыентыкта сезгә 2014 елдан алып, бүгенге көнгәчә язылган шигырьләремне тәкъдим итәм. Аларда минем яшәешем, уй кичерешләрем, борчуларым. Күңел түремнән ургылып чыккан иҗат җимешләрем сезне дә уйландырыр, күңелегезгә дәрт өстәр, яшәү көче бирер дигән өметтә калам.

МОНДА МИНЕМ ЯКЫН КЕШЕЛӘРЕМ,


МОНДА ЯШИ МИНЕМ КҮҢЕЛЕМ…

Чургылдым

(җыр)

Туган авылым, газиз Чургылдыма


Бүген тагын кайтып килүем.


Монда минем якын кешеләрем,


Монда яши минем күңелем.



Туган ягым – яшел бишегем син,


Бу дөньяга синдә мин тудым.


Ераклардан сине сагынып кайтам


Туган авылым – газиз Чургылдым!



Авылымның даны – ике герой.


Исемнәре мәңге күңелдә.


Алар батырлыгын хәтерләтә


Мәрмәр бюстлар авыл түрендә.



Авылымның тирә-ягын бизи


Чишмә-таулар, кырлар урманнар.


Табигате генә түгел гүзәл


Кешеләре шундый уңганнар!



Туган авылымда якын миңа


Һәрбер йорты, һәрбер кешесе.


Еллар үтсә, тормыш үзгәрсә дә


Газиз авылым мәңге яшәсен!

2017 ел.


Туган якка кайту


Вагон тәрәзәсеннән үрелеп


Кояш карый минем күземә.


Эсседәнме, әллә шатлыктанмы


Ят алсулык чыккан йөземә.



Сәгать теле сыман келтер-келтер


Поезд чаба туган ягыма.


Бик сагындым туган авылымны!


Ул да микән шулай сагына?



Көткән чакта минуты да аның


Бер сәгать шикелле тоела.


Туган якта үткән һәрбер мизгел


Хәтеремә мәңге уела.



Әле дә истә: бала чакта уйнап


Көннәр буе тышта йөрелгән.


Су буйлары, басу, каенлыклар


Бар да хатирәгә үрелгән.



Тынып калган хәзер су буйлары


Сукмакларны чирәм каплаган.


Ә шулай да авылым табигате


Балачагым төсен саклаган.

2018 ел.

Әти-әниемә

(җыр)


Сагынуымны сезгә әйтер өчен


Табып булмас, ахры, сүзләрне.


Беләсезме, бик күрәсем килә


Җанга якын нурлы йөзләрне.



Сез бит минем йөрәк түрендәге


Балкып янган якты кояшым


Килә сезнең назлы елмаюны,


Җылы карашларны тоясым.



Балачакта уйландырмый иде,


Хәзер аңлыйм – сез иң яхшысы!


Ераклардан мине тартып тора


Гаилә учагының яктысы.