Юлсыз җирдә юллар эзләгәндә,
Егылыпта… була абынып…
Бер Аллаhка бары табынып,
Гөнахлардан була арынып.
Атламыйча алга барып булмый,
Суга керми ничек йөзелә…
Тәүбәләрдән качып яшәгәндә,
Юллар бер көн барыбер өзелә.
Яшәгәнне ак караны бутап,
Синең өчен кемнәр аера.
Ышанычмы соңгы бер минутка,
Җитмәслек бит тулы аеда.
Кичерүче бөтен гөнахларны,
Бары, Ул бит сорый алганда.
Кем белә ала, соңгы халәтеңне,
Алданырак кирәк аңларга.
Кирәк, кирәк, әллә ниләр кирәк,
Кирәкмәгәннәре ник кирәк?
Иң кыены шушы ике әйберне,
Аера ала белү… бик сирәк…