Сіздің өміріңіз, проблемаларды шешумен ғана байланысты ма?
Батыста «бақыт этикасы» деп аталатын нәрсе бар. Қарапайым тілмен айтқанда, бақыт этикасы былай дейді: «Қалағаныңды алсаң, қалауыңа жетсең бақытты боласың». Егер біз көп жұмыс жасап, өміріміздегі барлық проблемаларды шешсек, бір күні (бір күні болмаса әйтеуір бір күні) біз бақытты боламыз деген теорияға негізделген. Біздің өміріміздегі ойлар мен әрекеттердің көпшілігі проблемаларды шешуге бағытталған. Біз бәріміз білгеніміздей, біз ойлаған нәрсе біздің шындыққа (өмір шындығына) айналады.
Сонымен, сіз көп жағдайда не туралы ойлайсыз? Әдетте проблемалар туралы ойлайсыз. Шынында да, көпшілігіміз таңертең төсектен тұрғанда ойлайтын бірінші нәрсе – біз сол күні шешуіміз керек барлық проблемалар және біздің сол үшін қанша уақыт жұмсап, не істеуіміз керектігі.
Біз «ЖОҚ» нәрсені ойлауға дағдыланғанбыз, «БОЛУЫ КЕРЕК» туралы нәрселерді ойлауға дағдыланғанбыз, және содан кейін жағдайды қалай «ТҮЗЕТУГЕ», «ШЕШУГЕ» немесе «ЖАҚСАРТУҒА» болатындығы туралы ойлауға дағдыланғанбыз. Және осылайша, енді ғана оянып жатып, сіз барлық проблемаларыңызға автоматты түрде назар аудара бастайсыз, сіз сол күні қарсы тұру керек болатын проблемаларға. Алайда, егер сіз өз өміріңізге шынайы көзқараспен қарасаңыз, сіз сезетін боласыз – проблемаларды шешу, еңбек ету және қалаған нәрсеге ие болу, сіздің өмір сүру сапаңыздың түбегейлі фундаментін жақсартпайды. Шындығында, мұның бәрі, бәлкім, сіздің өміріңіздің сапасын нашарлататын шығар, сіздің өміріңізді қызықсыз, мәнсіз, мағынасыз және өзіңізді басқалардың алдында тартымсыз ететін шығар…
Өмір – бұл шығармашылық процесс
Шығармашылық процесс туралы сөйлесейік. Сіз бен біз өз өмірімізді ең жақсы түрде құрғымыз келеді. Ол үшін, біз өмірмен бірге жүзуіміз керек, өмірге қарсы жүзудің орнына. Өмірмен бірге жүзу үшін бізге өмір заңдылығы бойынша жасау керек:
1) БОЛ 2) ІСТЕ 3) АЛ
Біз БОЛ – ды ұмытып кетіп, бірден ІСТЕ – ге кірісіп, АЛ – уға жанталасамыз.
Жаратылыс заңдылығы бойынша адам өмірі болмыстан нәтежиеге (яғни бір нәрсе істеу, сосын бір нәрсеге қол жеткізу) дейін жалғасады. Болмыс деген сөздің не екенін түсіндіріп өтейін, оны басқаша адамның қазіргі шынайы жағдайы деп атайды. Адамның болмысы (ішкі жағдай) болады және оның тұрмыс-тіршілігі (сыртқы жағдай) болады, бірақ біз өкінішке орай сыртқы жағдайымыздың жақсы болу керектігін білеміз, алайда ішкі болмысымыздың мінсіз БОЛУ керек екенін білмейміз. Біз үшін өмірдегі бақыт тек тұрмыс-тіршілікпен өлшенген. Біз жаратылған сәттен бастап мәңгілік бақытты БОЛУ үшін жаратылғанбыз (ерте ме кеш пе, ол маңызды емес). Ал біз бақытсыздық деп санайтын нәрселердің барлығы иллюзия. Ол бәрібір түбінде ұмытылады, сіз жеңіп шығасыз, екі өмірде де, жалпы бір-ақ қана бақытсыздық бар – ол сыналу (сынақ), бірақ бұның өзі бақытқа апаратын жол, себебі біз бұл Жаратушының методикасы арқылы шыңдаламыз.
Ал нәтежие дегеніміз белгілі бір амал-әрекеттің нүктесі. Бірақ егер біз өз болмысымыздың мінсіз екенін түсінсек, нәтиже біз үшін әдетте сөйлемнің соңында қойылатын нүкте емес, көп нүкте болады. Сол себепті адамның болмысы да, сүрген өмірінің нәтижесі де – мәңгілік, жойылмайтындай етіп жаратылған. Тіпті оны Жаратушының өзі, жаратылып қойған энергияны (жаратылыстарын) жоя алмайды, себебі Құдай бір қабылданған шешімді ешқашан өзгертпейді, өйткені ол оның толық салдарын біледі.