Сяброўкі-гаёўкі ў сад прыляцелі,
На дрэвы, на кветкі яны паглядзелі,
І разам за справу так узяліся:
Бліскучыя іскры ў паветра ўзвіліся.
Над кожнай раслінай яны шчыравалі,
Чароўныя фарбы ім аддавалі,
Каб сад той у квецені ўвесь патанаў,
Радаваў вочкі й душу мілаваў.
Конец ознакомительного фрагмента.