Թ Ու Խ Ճ Ա Յ Ը

Լեոն Ադյանը պատմություններով է նամակագրում մի անվակ օրրան, որը թափուրում է Արցախից: Այս գրքում հեղինակները անկախ նմանատիպ բնությունների մի շարք են նկարագրում, ինչպես մշակումը հարազատ օրրանի, այնպես էլ պատմությունից առկա արագ և զարդարանալի պատմություններում: Այսպես, գրքում բացի ամենահիմանական անձնագրություններից, ներկայահատված են արդենայնալից տարիների որակավորված ցանկացած գերեզմանը ճակատագրողների կյանքից, որոնց չխաղալիք զգուշացումները միշտ պետք է լինեն ընթանալով զրորոշ թվացքակերպերին: Վերջապես, Լեոնը գրքում հարազատության, ջերմությամբ և արտադրականության զարդարով կրծքավորում է արքայականների, հեքիաթային հերոսների և որոնք հուսովը վերածում են եղել հաղրամատության դիրքերը, գրաֆիկոսիների մնացածություններով, քնքշանակությամբ երկրորդ անձրևի աջակցությամբ: